باز با نهایت عجز بدرگاه دوست در خواهیم آویخت 

و باز توبه و باز انابه

و دستی تهی

آیا زنگار ها شسته خواهند شد ؟

آیا از شراب ناب و طهور دوست حتی جرعه ایی برما خواهند چشاند ؟

خوشا به حال آن رندان خرقه پوش مست که بدرگاه دوست رخصت میابند

ما را هم دریابید

که سرافکنده ایم و چشم به ستارالعیوبی او دوخته ایم و غفار الذنوبی اش

باشد حرف دلی که تقدیم میکنم باعث شود شما خوبان  در این شبهای قدر

نظری بر این حقیر بیخبربیافکنید و دعایی و ..... باندازه بزرگواریتان

شعری به قلم :  پرویز جیحونی (بیخبر)

بی دست و بی سر و بی پا ، مستانه آمدند